Ποντιακά :
- Τ’ανθρωπίων η χαρά -
₪
Αδά η ζωή τ’εμέτερον,
έν…δύο ήμ’ς λεπτά,
τ’ έναν δουλεύ’ς και ογρασεύ’ς,
σ’ άλλο αναστενάεις και κλαίς,
τ’ημ’σόν πα, έν’ για την χαράς
γιατί ση μέσ’ απέσ’ θα…πάς !
Φοούμαι σο ημ’σόν λεπτόν
θα έρτανε, τ’απάν αφκά,
ν’αϊλί σ’εμέν’ τον εφτωχόν
θα φεύ’ και χάτε …η χαρά μ’.
Για τ’ατό ξάϊ μ’ανασπάλτς
όσον θα ζεις αδά ση γήν,
ατά ντο γράφ’νε τα γραφάς
που είν’ εβγαλλμένα α’σήν ζωήν.
" Τον ήλιον τη σειμωγκονί’
oμάζ’ τ’ανθρωπίων η χαρά,
που βασιλεύ’ αγλήγορα
και ξημερών’ αργά "
₪
Ο Μεσαρέτες
Ερμηνεία :
-Η χαρά των ανθρώπων-
₪
Εδώ η ζωή πάνω στη γη
κρατάει …δυόμισι λεπτά.
στο ένα δουλεύεις και μοχθείς,
στο άλλο κλαίς και πάλι προσπαθείς.
Σου μένει το μισό λεπτό χαράς,
γιατί μετά …θα πάς !
Φοβάμαι στο μισό λεπτό
όλα θα γίνουν ρημαδιό,
αλί σ’εμένα το φτωχό,
άλλο πια, δε θα χαρώ.
Γι’αυτό, μη ξεχνάς ποτές,
τι μας γράφουν οι γραφές,
φιλοσοφώντας τη ζωή
πάνω σε τούτη εδώ τη γη.
" Τον ήλιο τον χειμερινό
μοιάζει των ανθρώπων η χαρά,
που βασιλεύει γρήγορα
και ξημερώνει αργά "
₪
Ο Μεσαρέτες
Από το βιβλίο μου : Ποντιακοί Στοχασμοί
Δaρμενείας - Μασχαρείας - Τραγωδίας
Copyright© 2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου