- Στη μνήμη των παιδιών της ομάδας "ΔΙΑΣ" -

Ποντιακά : Δύο παιδία…"εχάθαν"                    ₪ Εβρόντεσεν ο ουρανόν κ’ή χρ’ά τη γής ελάεν, και α’σό πολλά το βοετόν ο κόσμον εχαλάεν. Α σ’ουρανού το ράϊσμαν τ’άστρa επεκρεμάαν, ση γήν ερούξεν τ’άψιμον τ’αμάραντα…εκάαν ! Η βρούλα όλια εσάρεψεν έκαψεν τα κεπία, κι’ο χάροντας εγιάνεψεν   με τ’άγρα τα θερία. Ντ’εποίκαν’εσε, νέ ! Θεέ, τη "ΔΙΑΣ" τα παιδία, κ’εφέκες με καλάζνικοφ να "τρώγνατς" τα θερία. Εφέκες με θανατικά να θάφ’νε τ’αγγελούδιa, επήκες δύο οσπιτικά κεπία χωρίς λουλούδιa. Ν’αϊλί σ’ατό τ’οσπιτικόν ντο "τρώει" αξιναρέαν, να βάϊ ση μάναν "π’έφαεν" αΐκον  μασαιρέαν. Κανείς σον κόσμον ’κ’εγροικά πόσον πονεί η μάνα, όντας ακούει λυπητερά να κρούνε την καμπάναν. Και κρούει αργά, θανατικά! και άχαρα η καμπάνα, ο χάροντας ευτάει χαράν ν’αϊλί ! σ’ατέν την μάναν.                    ₪

Ερμηνεία : Δύο παιδιά μας…"χάθηκαν"                      ₪  Σαν βρόντησε ο ουρανός της γης η όψη άλλαξε, κι’ απ’ το πολύ το βουητό ο κόσμος όλος χάλασε. Απ’ τ’ ουρανού το ράγισμα τα άστρα, γκρεμιστήκαν, στη γη κατάπεσε φωτιά τα μάραντα …καήκαν ! Φωτιά, περιτριγύρισε, τους κήπους με μανία κι’ ο χάρος βγήκε "παγανιά"  με άγρια θηρία. Θεέ μου ! τι σε κάνανε,   παιδιά με τόση αξία, κι’ άφησες και τα "φάγανε" τα άγρια θηρία. Άφησες με θανατικά να θάψουν αγγελούδια, έκανες δύο σπιτικά κήπους χωρίς λουλούδια.  Αλί σ’αυτό το σπιτικό που"τρώει" την τσεκουριά, αλί στη μάνα " πού’φαγε" μια τέτοια μαχαιριά. Κανείς στον κόσμο δε "γροικά" πόσο πονάει η μάνα, όταν ακούει λυπητερά τον κτύπο απ’ την καμπάνα. Έτσι αργά, θανατικά! όταν χτυπά η καμπάνα, ο χάρος χαίρετε, γελά, αλί ! σ’ αυτή τη μάνα.                    ₪                           Ο Μεσαρέτες