Στη μνήμη των παιδιών της τότε Α΄ Λυκείου Μακροχωρίου -13 Απριλίου 2003-
Ποντιακά: 1- Σα δεκατρία τ’ Απριλί’ και Κερεκήν ημέραν, ο χάρον έκλεψεν μωρά ’κ’εσάεψεν κανέναν. 2-Όθεν ερούξεν τ’άψιμον άλλο ’κι’ανθίζ’ κλαδόπον. γη και λιθάρια σκίουνταν ν’αϊλί σ’ατό τον τόπον, 3-Ο θάνατον ’κ’επέζεψεν να κουβαλεί την χώραν, γιαβρία πά ! εσώρεψεν και εθέκεν κά ! σο χώμαν. 4-Εχώρτσεν μάναν και παιδίν πατέραν, θαγατέραν, ετσάκωσεν δεντρού κλαδίν λογαρασμόν κανέναν. 5-Ανάθεμά’σε θάνατε που έκλεψες παιδία και εμαυροφόρτσες άχαρε έξ’ έμορφα χωρία. 6-Εκόμπωσες μικρά μωρά εικοσιέναν ψ’ήα, σίτα εσαίρουσαν ατά άμον…Θεού πουλία. 7-Το έναν έβρες σό φτερόν το άλλο σην καρδίαν, αΐκον άγρον φονικόν άλλο μη δί’ς καμμίαν. 8-Ανάθεμά’σε θάνατε και ξάν’ ανάθεμά’σε, άσπλαχνε τρισκατάρατε κανέναν ’κί λυπάσαι. 9-Ντ’εποίκαν’εσε, νέ ! Θεέ, τα έμορφα γιαβρία, και επέρεσ’ατα με τ’εσέν’ και ορφάνεψες χωρία. 10-Εφέκες με θανατικόν να θάφ’νε αγγελούδια. ατώρα δός το γιατρικόν μη χάνομε τ’αχούλια. 11-Ο πόνος’αθε ’κί περάν η κάρδα αν ματούτε, αΐκον άσκεμον γεράν καμμίαν ’κί λαρούτε. 12-Θεέ μ’! που είσαι υψηλά προστάτεψον τον κόσμον, σ’όλον τον κόσμον δόσ’ χαράν κανάν μη δίς τον πόνον. 13-Πατέρα ! ’στά να κρυφολές λόγια για το παιδόπο σ’, σπίξον την κάρδα σ’ και μη κλαίς μη λίετ’ το ψόπο σ’ . 14-Μανίτσα απάν σο κατωθύρ’ φύτεψον ελατόπον, και απές καικά, σο παραθύρ’, άψον το καντηλόπον. 15-Σο καντηλόπον βάλον ελάδ’ σ’ελάτ’ ξύσον νερόπον, όσον ποτίεις θα δίς "ζωήν" σο έρημον το ψόπον. 16--Πουλόπ μ’ α’σή Σουμελάν θα φέρω τ’ελαδόπον , τα δάκρια μ’ π’έντανε πεγάδ’ ποτίζ’νε το δεντρόπον . 17--Τη Παναΐας Σουμελάς τ’ομμάτια εδακρύαν, κια’σό ρασίν τη Καστανιάς σα καμποχώρια εξύαν. 18-Τσιτσέκια εμαρέθανε, άλλο ’κί σκουτουλίζ’νε, γιαβρία α’σού επέθαναν ταφόπα τουν, στολίζ’νε 19-Ομμάτια άλο μ’ελέπετεν ομμάτια άλλο μη κλαίτεν ατά εσείς ντ’εξέρετεν σην ψ’ήν τιδέν μη λέτεν. 20-Ρασόπα μη συρίζετεν ποτάμια μη βοάτεν, την χαμονήν α’σά μωρά τούλα μοιρολοάτεν. 21-Θέε μ’!δώσ’μας την δύναμην το νούν’εμουν μη χάνωμε και "δεκατρία τ’απριλί’" καμμίαν μ’ανασπάλωμε. | Ερμηνεία: 1-Στις δεκατρείς του Απριλιού και Κυριακή ημέρα ο χάρος έκλεψε παιδιά δε νοιάστηκε κανέναν. 2-Εκεί που έπεσε φωτιά κλαδάκι δε θ’ανθίσει, στη γη που χάθηκαν παιδιά κ’η πέτρα θα ραγίσει.. 3-Ο θάνατος δε χόρτασε να κουβαλάει ακόμα, ως και παιδάκια μάζεψε και τα`βαλε στο χώμα. 4-Χώρισε μάνα και παιδί πατέρα από θυγατέρα, έσπασε δέντρου το κλαδί λογαριασμό κανένα. 5-Πανάθεμά σε θάνατε που πήρες τα παιδιά μας, μέσα στα μαύρα έντυσες έξι όμορφα χωριά μας. 6-Ξεγέλασες μικρά παιδιά είκοσι μια ψυχούλες, όταν χαιρόντουσαν αυτά σαν τα πουλιά οι καρδούλες. 7-Το ένα βρήκες στο φτερό και στην καρδιά το άλλο, ξανά ένα τέτοιο φονικό μη δώσεις πια μεγάλο. 8-Ανάθεμά σε θάνατε ξανά πανάθεμά σε άσπλαχνε τρισκατάρατε κανένα δε λυπάσαι. 9-Θεέ μας ! τι σε κάνανε τα όμορφα παιδιά μας, τα πήρες όλα αντάμα σου κι άδειασαν τα χωριά μας. 10-Άφησες με θανατικό αγγέλους να θαφτούνε, δώσε μας, τώρα γιατρικό το νου μας, να κρατούμε. 11-Ο πόνος είναι αγιάτρευτος όταν καρδιά ματώνει, μια τέτοια, άσχημη πληγή, ποτέ δεν επουλώνει. 12-Θεέ ! που είσαι στα ψηλά προστάτεψε τον κόσμο, δώσε σε όλους τη χαρά και σε κανέναν πόνο. 13-Πατέρα ! μη μοιρολογάς, που’χασες το παιδί σου, σφίξε καρδιά, άλλο μην κλαίς, μη λιώνεις την ψυχή σου. 14-Μανούλα, στην εξώπορτα Φύτεψε ελατάκι, και μέσα στο παράθυρο άναψε καντηλάκι. 15-Ρίξε στο έλατο νερό και στην καντήλα λάδι, έτσι εσύ, δίνεις "ζωή" σε μια ψυχή μονάχη. 16-Πουλί μου, απ τη Σουμελά θα φέρω το λαδάκι, των οματιών μου δάκρυα ποτίζουν το δεντράκι. 17-Της Παναγίας Σουμελάς τα μάτια της, δακρύσαν, κι απ’ το βουνό της Καστανιάς μες στα χωριά κυλήσαν. 18-Λουλούδια μαραθήκανε και δε μοσχομυρίζουν, γιαβράκια αφού ταφήκανε τους τάφους θα στολίζουν. 19-Μάτια άλλο μη βλέπετε, μάτια άλλο μην κλαίτε, αυτά εσείς που ξέρετε μη…στην ψυχή τα λέτε. 20-Ραχούλες μη σφυρίζετε ποτάμια μην κυλάτε, τη χαμονή απ’ τα παιδιά βουβά μοιρολογάτε. 21-Θεέ ! δώσε μας δύναμη τη μνήμη μας μη χάσουμε, και "δεκατρείς του Απριλιού" ποτέ να μη ξεχάσουμε. Ο Μεσαρέτες |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου