-ΠΟΝΤΟΣ- Δάκρυ ψυχής…

-ΠΟΝΤΟΣ-    Δάκρυ ψυχής… Συνοπτική ιστορική αναδρομή του  Ποντιακού  Ελληνισμού από την Μυθολογία ως σήμερα γραμμένη απλά σε 17 μικρά κεφάλαια. Κεφάλαιο 12 - Ο ΞΕΝΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ - Στις αρχές του 20ου αι. η ιστορία έπαιξε το χειρότερο παιχνίδι σε βάρος του ελληνισμού. Στις 27 Φεβρουαρίου του 1917, η αστική τάξη, με επανάσταση ανέτρεψε το τσαρικό καθεστώς στη Ρωσία και ανάγκασαν τον Τσάρο να παραιτηθεί. Οι εργάτες της Πετρούπολης οργάνωσαν τα τοπικά συμβούλια (σοβιέτ), τα οποία έλεγχαν την κατάσταση και με την Οκτωβριανή επανάσταση ανέτρεψαν εντελώς τις πολιτικές συνθήκες. Η επικράτηση των μπολσεβίκων στη Ρωσία το 1917 ήταν το μοιραίο γεγονός για την περαιτέρω πορεία του ποντιακού ελληνισμού. Τα δύο νεαρά καθεστώτα, το Νεοτουρκικό εθνικιστικό και το κομμουνιστικό των σοβιέτ, συμμάχησαν και ανάμεσά τους, βρέθηκε ο Πόντος που έπρεπε να συνθλιβεί. Μεγάλη πολιτική επιτυχία του Κεμάλ αποτελεί η προσέγγιση με τους Σοβιετικούς. Πριν ακόμη υπογραφεί τουρκοσοβιετικό σύμφωνο κατάφερε να πάρει οικονομική βοήθεια πάνω από 10 εκατομμύρια χρυσά ρούβλια, μεγάλη ποσότητα όπλων και πυρομαχικών. Μετά την Συνθήκη φιλίας τον Φεβρουάριο του 1918 και τη συμφωνία της Μόσχας στις 26-4-1920, οι Τούρκοι είχανε πλέον την πλήρη βοήθεια από τους Σοβιετικούς. Έτσι στον χώρο αυτό καθιερώθηκαν νέοι προσανατολισμοί της Σοβιετικής Ρωσίας με υπογραφές, των Λένιν και Στάλιν. Θετικές ήταν οι εκτιμήσεις του Λένιν για τους Νεότουρκους, όπου σε ομιλία του, τους αποκάλεσε ˝ υπόδειγμα επαναστατών ″. Η Σοβιετική Ρωσία, ανακοίνωσε επίσημα στη Γένουα της Ιταλίας ότι παραιτείται από τη διεκδίκηση της Κωνσταντιν/πολης υπέρ της κυβέρνησης της Άγκυρας. Σύμφωνα με τα παραπάνω, δικαιώνονται : ο Ι. Σταυριδάκης εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης στον Πόντο και στον Καύκασο και ο Δ. Καθενιώτης, συνταγματάρχης του Ελληνικού στρατού, απεσταλμένος στον Πόντο, οι οποίοι στις 3 Ιουνίου 1920, με απόρρητη αναφορά προς την ελληνική κυβέ- ρνηση, πρότειναν τη στρατιωτική επέμβαση της Ελλάδας και την δημιουργία κράτους στον Πόντο, με στόχο την αποκοπή του δρόμου σύνδεσης ανάμεσα σε Τούρκους και Σοβιετικούς. 13 Μάρτη 1920, μετά από νηοψία, συλλαμβάνονται, το Ιταλικό πλοίο ˝ΑΒΑΖΖΙΑ˝ και το Γαλλικό ˝ ESPUAR ˝ να μεταφέρουν Τούρκους αξιωματικούς και στρατιώτες με πολεμικό υλικό στα παράλια της Μ.Ασίας, και στις 15 Μάρτη 1920 υπογράφηκε στο Σαν Ρέμο, η επίσημη συμφωνία Ιταλίας με τον Κεμάλ για ανεφοδιασμό του τουρκικού στρατού με όπλα και πυρομαχικά. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Λόυδ Τζώρτζ, μιλώντας στη βουλή των κοινοτήτων στις 4 Αυγούστου 1922 αναφέρθηκε στην κατάφωρη αδικία των συμμάχων, εις βάρος των Ελλήνων στερώντας τους το δικαίωμα της νηοψίας και τον αποκλεισμό των Μικρασιατικών παραλίων, για να μην μπορούν να εφοδιαστούν με πολεμικό υλικό οι Τούρκοι. Το Βατικανό, φοβούμενο μην πέσει η Κωνσταντ/πολη στα χέρια των ορθόδοξων, προτρέπει τους Γάλλους, να βοηθήσουν τους Τούρκους. Μετά από μακρόχρονες διαπραγματεύσεις τελικά στις 20-10-1921, υπογράφηκε σύμφωνο συνεργασίας μεταξύ Γαλλίας-Κεμάλ. Η γαλλοτουρκική αυτή συμφωνία της Άγκυρας, άνοιξε το δρόμο της εκμετάλλευσης κοιτασμάτων σιδήρου χρωμίου, ασημιού και χρυσού από τους Γάλλους στη Μ. Ασία, με αντάλλαγμα τον εφοδιασμό των Τούρκων με πολεμικό υλικό. Ο αφοπλισμός της Τουρκίας, μετά τη Συνθήκη του Μούδρου,δεν εκτελέστη- κε. Τα όργανα των συμμάχων, που είχαν εντολή να φρουρούν αποθήκες πολεμικού υλικού, επέτρεπαν τις λεηλασίες όπλων και πυρομαχικών από τους Τούρκους, και έτσι γινόταν ο εφοδιασμός και η αναδιοργάνωση του κεμαλικού στρατού. Τον Ιανουάριο του 1919 έγινε στο Παρίσι η Διάσκεψη Ειρήνης για την αυτονομία του Πόντου. Υπενθυμίζεται ότι, καμία μεγάλη δύναμη δεν ανέλαβε τη στήριξη αυτής της πρότασης. Επίσης η Συνθήκη των Σεβρών (10-8-1920) που ικανοποιούσε την Ελλάδα, δεν επικυρώθηκε από κανένα κοινοβούλιο των Συμμάχων μας, λόγω των πιέσεων του Μουσταφά Κεμάλ. Τέλος με τη δήλωση – παραδοχή των εκπροσώπων των Βρετανών στη Λωζάννη ότι νίκησαν οι Τούρκοι, γιατί αδράνησε συνειδητά ο σύμμαχος, αγγλικός στρατός, απεδείχθη ότι, κανένας σύμμαχός μας, δεν ήθελε την ελληνική επέκταση στη Μ. Ασία.                                                                                                               Από το βιβλίο μου : Πόντος ο Ελληνικός                                                                 Μεσαρέτες                                                                              Ηρώων-Αγίων και Φιλοσόφων γη                 Copyright© 2007