Ποντιακά -Ποίος εποίκε’με εφτωχόν-
-Τερώ αδά, τερώ εκεί
όλον ο κόσμον παλαλόν,
είνας τον άλλον’ναν τερεί
πόσα κιφάλια θα κομπών.
-Και αρ’ αέτσ’ χαβασλαεύ’
ατός σ’αούτο την ζωήν
όλον τον κόσμον να τουρτεύ’
να ζεί χωρίς την εντροπήν.
-Ο ένας κλέφτ’ , άλλος σκοτών’
κι’άλλος υβρίζ’ τον συενόν,
δίχως τ’ωτίν’ατ να ιδρών’
χωρίς η ψή’ατ να ματών’ .
-Να βάϊ εμάς ! Νασάν ατόν !
μ’αΐκον κόσμον παλαλόν
εχάσαμε την εντροπήν
απάν σ’αούτο την ζωήν.
-Νουνίζω και καλοτερώ,
ψηλά να ελέπω ’κ’επορώ :
Ποίος ορίζ’ το ριζικό μ’ ;
Ποίος εποίκε’με εφτωχόν ;
-Τερώ τ’εμόν το πανταλόν
τρυπίν τρανόν… τ’εμπάλ’ μικρόν,
να βάϊ εμέν τον εφτωχόν
εσόεψαν το μερτικό μ’ !
-Θα παλαλούμε εθαρώ,
ταράζ’ η κάρδια μ’, σπάν η χολή μ’,
ιδρώτας τρέσ’ α’σό κατζί μ’,
άσκεμα φτιλακίζ’ η ψή μ’.
-Για ν’αγοράζω ’κ’επορώ
καινούργον λώμαν και καλόν,
εγώ τερώ ξάν’ θα φορώ
…ασλαεμένον πανταλόν’.
Ο Μεσαρέτες
Ερμηνεία -Ποιός μ’έκανε τόσο φτωχό-
-Κοιτώ εδώ, κοιτώ εκεί,
όλος ο κόσμος παλαβός,
ένας τον άλλον προσπαθεί
πόσους θα ξεγελάσει αυτός.
-Και έτσι χαίρεται γελά
μέσα σε τούτη τη ζωή
όλον τον κόσμο να τσιγκλά
να ζήσει δίχως την ντροπή.
-Ο ένας κλέβει, άλλος σκοτώνει,
κι’άλλος με συγγενή μαλώνει,
δίχως τ’αυτί του να ιδρώσει
χωρίς η ψυχή του να ματώσει.
-Αλί σ’εμάς ! Χαρά σ’αυτόν !
με τέτοιο κόσμο παλαβό
χάσαμε κάθε μας ντροπή
πάνω σε τούτη τη ζωή.
-Τα γύρο μου, τα ερευνώ,
ψηλά όμως, δεν μπορώ να δω :
Ποιός καθορίζει ριζικό ;
Ποιός μ’έκανε τόσο φτωχό ;
-Το παντελόνι μου κοιτώ,
τρύπα μεγάλη, μικρό το μπόλι,
αλί σε μένα το φτωχό
μου κλέψανε το μερτικό.
-Νομίζω πως θα τρελαθώ,
χτυπά η καρδιά μου, σπάει η χολή,
ιδρώτας τρέχει σαν βροχή,
νομίζω θα μου βγει η ψυχή.
-Για ν’αγοράσω δε μπορώ
καινούργιο ρούχο και καλό.
Εγώ και πάλι θα ντυθώ
…το παντελόνι το παλιό.
Ο Μεσαρέτες
Από το βιβλίο μου : Ποντιακοί Στοχασμοί
Δaρμενείας - Μασχαρείας - Τραγωδίας
Copyright© 2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου