- Ο υπερήφανον -

Ποντιακά : - Ο υπερήφανον –                 ₪ Καμμίαν μη περ’γελάς τ’αφκά τα σκαλοπάτια, γιατί πρώτα πατείς σ’ατά να ’φτάντς ούς σα παλάτια. Πολλά υψηλά όντας θα πάς σα χαμελά πα, τέρεν, σα λίβια απάν’ όθεν πετάς, κανείς εκει’άν ’κ’επέμ’νεν. Μυτίν μη σκώντς απο’κατ’άν’, απάν’ σ’ωβά σ’ πα, κάτσον, τέρεν πρώτα και ώβ(γ)ασον και επεκεί κακάντζον. Εσύ καμμίαν μ’ανασπάλτς, όσον ’ψηλά πετούμε, ατόσον μικρούς ελέπν’εμας ατείν’ που ’κ’επορούνε υψηλά για να πετούνε. Πολλά μακρά όντας θα πάς, ’κ’ελέπν’εσε, πού είσαι, και όσον υψηλά πετάς άλλο κανείς ’κι’ακούει’σε. Άμα ’κ’εξέρτς εσύ ντ’ευτάς και σα ουράνια σκούσε, πολλά υψηλά σίτια πετάς θα ρούεις και θα σκοτούσε.                   ₪ Από το βιβλίο μου : Ποντιακοί Στοχασμοί                      Δaρμενείας - Μασχαρείας - Τραγωδίας                     Copyright© 2006

Ερμηνεία : - Ο περήφανος –                 ₪ Ποτέ σου μη περιφρονείς τα κάτω σκαλοπάτια, γιατί πρώτα σ’αυτά πατείς να φθάσεις στα παλάτια. Πολύ ψηλά όταν πετάς και χαμηλά να βλέπεις, στα σύννεφα όπου θα πας, κανείς δε ζει εκεί, να ξέρεις. Ψηλά τη μύτη μην κρατάς, πάνω στ’αβγά σου κάθισε, πρώτα κοίτα και γέννησε και ύστερα κακκάρισε. Εσύ ποτέ σου μην ξεχνάς όσο ψηλά πετούμε, τόσο μικρούς μας βλέπουνε αυτοί που δεν μπορούνε ψηλά για να πετούνε. Πολύ μακριά όταν θα πας, εσένα δε θ’ακούμε, κι’όσο ψηλά εσύ πετάς άλλο δε θα σε δούμε. Όταν δεν ξέρεις τι ζητάς και στα ουράνια φθάσεις, θ’αρχίσεις να παραπετάς και τη ζωή θα χάσεις.                  ₪              Ο Μεσαρέτες